Van 1 januari tot 31 december 2005, telde men 60 antisemitische incidenten in België. De meest getroffen steden zijn Brussel, Antwerpen, gevolgd door Waals Brabant (zuiderse randgemeenten van Brussel), Knokke, Namen en Eupen. Sommige daden treffen heel België door de specificiteit van de informatiedrager (geschreven pers, Internet…).
Twee duidelijke vaststellingen kunnen naar voren gebracht worden voor dit jaar 2005 en bevestigen duidelijk de tendensen die zich hebben voorgedaan in 2004. Op de eerste plaats, de handhaving van een belangrijk aantal incidenten te Antwerpen. Daar er in Antwerpen, in 2002, enkel 7 incidenten op de 62 werden gepleegd, in 2003, enkel 3 op 28; telden we in 2004, 20 antisemitische incidenten in Antwerpen en 19 nieuwe incidenten in 2005.
Allereerst kunnen we het duidelijke verschil vaststellen in het type antisemitische incidenten tussen Antwerpen et de andere steden in België. Op basis van de getelde incidenten, zijn 75% van de aanvallen op personen, gepleegd tegen leden van de Antwerpse Joodse Gemeenschap. In Brussel, noteren we daarentegen een grote verhoging van vandalistische daden (haken- en Keltische kruisen…).
Deze vaststellingen zijn geenszins een toeval en meerdere redenen kunnen naar voren gebracht worden om dit te bevestigen. Ten eerste zijn de meeste slachtoffers van antisemitische daden in Antwerpen de orthodoxe joden. Deze zijn het slachtoffer van veel meer antisemitische daden dan geteld. Echter reageren deze personen niet dikwijls. Het is enkel dankzij het werk van de joodse Antwerpse organisaties om deze mensen gevoeliger te maken, dat de slachtoffers van de orthodoxe gemeenschap nu het initiatief nemen om aanklacht in te dienen. Deze schijf van de gemeenschap is gemakkelijker te herkennen als jood door de kledij van haar leden et vormt daarom een opvallender doelwit voor de auteurs van aanvallen.
Ten slotte is de AEL (Arab European League) zeer goed gevestigd in de Antwerpse Arabischmoslimse gemeenschap. Zijn talrijke communiqués betreffende de actualiteit in het Midden-Oosten, bestemd om de zionistische vijand te bestrijden en Antwerpen te stigmatiseren als de hoofdstad van het Europese zionisme, die, in hun ogen, de Mekka zou moeten worden van de bestrijding voor de vrijheid van het Palestijnse volk, importeren het conflict en brengen handig gemanipuleerde jongeren tot het plegen van dergelijke daden.
Het aantal antisemitische daden kan hoog blijken, daar ze bijna even talrijk zijn als in 2002, waar 62 daden gepleegd werden. Dat jaar speelde zich in Israël “Operatie Vestingmuur”af, operatie die wereldwijd opschudding veroorzaakte, en o.a. in België en Frankrijk een voorwendsel werd voor het importeren van het conflict en het overgaan tot antisemitische daden in naam van het antizionisme.
Het hoge aantal antisemitische gevallen betekent niet evenzeer een toeneming van het antisemitisme in België, maar is eerder het resultaat van een betere bekendmaking van de incidenten en een betere medewerking met de bevoegde autoriteiten.
Ten slotte werden, op politiek vlak, twee resoluties van het Senaat en het Brusselse Parlement aangenomen om aan de bevoegde autoriteiten te vragen steviger te reageren tegen antisemitisme, door systematisch de auteurs van antisemitische, negationistische en revisionistische daden te vervolgen. Er werd eveneens aan de bevoegde autoriteiten gevraagd om alle noodzakelijke maatregelen te treffen om de nodige en onmisbare veiligheid van de leden van de verschillende gemeenschappen te verzekeren in het kader van hun religieuze praktijken of tijdens het schoolgaan en bezoeken van hun culturele plaatsen.
Reeds in 2004 had de voormalige minister van Gelijke Kansen, Marie Arena, ten gevolge van verschillende ernstige antisemitische daden, een plan in 10 punten voorgesteld om tegen racisme en antisemitisme te strijden. Al deze initiatieven moeten nog geconcretiseerd worden in de feiten…