Een Belg is in kontact gekomen met een Engels correspondent via internet om een horloge te kopen.
Bezorgd om zich niet te laten misleiden, heeft de koper een aantal vragen gesteld aan zijn correspondent gesteld om zeker te zijn over de kwaliteit van het product.
De verkoopster heeft haar klant gerustgesteld en hem de beste waarborgen gegeven over het gezochte model.
Zij besliste het product voor de klant opzij te houden tot zijn komst in Londen maar hem wel eerst op voor hand te betalen en, in geval dat de koop niet zou doorgaan, hem zijn geld zou terug betalen.
Om zich te vergewissen, heeft de koper naar de winkel gebeld met de vraag of zijn correspondent wel daar werkt en of de winkel wel het model van deze horloge wel in hun bezit hebben.
De winkel ontkend dat de verkoopster in kwestie te kennen en verkondigd aan de koper dat het model niet in stock heeft.
Met gevolg schrijft de koper een email naar de verkoopster dat zij hem wilt bedotten en haar zak terug vinden.
De verkoopster antwoorde daar op :
« Sorry? i am shocked!! What does that mean? You are an embarassement to jewish race! » (« Verontschuldig mij, ik ben geschokt!! Wat betekent dit? U bent een schande van het Joodse ras »).
De discussie neemt ernstige proporties aan de antisemitische woorden barsten :
« Jews always feel persecutated. You want staff for free, this is people hate you » (« Joden voelen zich altijd het slachtoffer. U verlangt mijn goederen gratis, dit is waarom jullie worden gehaat ») en « Very soon idiots like you will end up in new auschwitz and be exterminate » (« Zeer spoedig zullen de idioten als u omhoog in nieuwe auschwitz beëindigen en zullen uitroeien zijn »).
De koper vraagt haar telefoon nummer voor haar rechtstreeks uit te leggen, de verkoopster antwoord :
« I dont speak to rats sorry. Now please take your big nose and dirty smell and go make sex to your father, homosexual jew » (« Ik spreek niet met ratte. En nu neemt u uw grote neus en uw stank en gaat uw vader neuken, homosexuele Jood »).
Haar toegeven dat ze niet moedig was, antwoorde zij « we saw are courageous you ve been in the shoah » (« we hebben gezien dat jullie heel heldhaftigd waren tijdens de Shoa »).
Het dossier werd naar het Centrum voor Gelijkheid van Kansen gezonden om te evalueren welk gevolg daar aan te kunnen geven.